Çıldıracaktım Şiiri - Halil İbrahim Yaman

Nice akşamın karanlığında,
Kibrit çaktım, lamba yaktım.
Yer’de, Gök’te, yıldızlarda,
İnsanı, insanlığı aradım.

İnsanlar gördüm:
Kimi Leyla, kimi Mecnun, kimi Ferhat içinde.
Umutları kırık, gönülleri suskun, feryat içinde.

İnsanlar gördüm:
Kimi kalleş, kimi hain, hoş birer hayat içinde.
Feryatlara karşı duygusuz, halleri berbat içinde.

İnsanlar gördüm:
Kimi Veysel, kimi Garip, kimi söz-saz içinde.
Sözleri ve sazları buruk, hepsi acı niyaz içinde.

İnsanlar gördüm:
Kimi soytarı, kimi düzenbaz, bir haz içinde.
Acılara karşı, tam ilgisizlik ve de naz içinde.

Bir an geldiki, o karanlığa dalıp da,
Hani neredeyse kaybolacaktım!
Uyandırmasaydı Tanyeri ağarıp da,
Bu ortamın içinde çıldıracaktım!

(Bizim Sevgi Bağları 67)