Cılavuz Öğretmen okulu Şiiri - Cemil Ayt ...

Ne yazmak istersin deli gönül sen
Cılavuz’a dair bir sözün mü var
O günler rüyaydı daha görülmez
Unutulmaz gider mezara kadar

Kazanmak okulu hayaldi bana
Gerçi korkum yoktu bilgiden yana
Dediler torpil var yapan yapana
Dönüp durdum haber alana kadar

Okul uzak arkadaşım yoktu pek
Ana kuzusuydum o zamana dek
Konuşmaz iç dökmez açılmazdım pek
Bir çocuk böylece ne kadar yaşar

Yatılı okulun bir sihri vardır
Gürül gürül akan taze pınardır
Çocukların ruhu bembeyaz kardır
Zaman aktı geçti olduk biz muhtar

Ortak yaşam güzel kızlı erkekli
Kimi cevval kimi altın yürekli
Kimi sporcudur çelik bilekli
Kimi de yetişti oldu sanatkar

Kitap kurdu olduk sahalarda kuş
Sahnede bülbüldük oyunlarda baş
Sergi açtık kürsülerde attık taş
Cılavuzlu oldu övgüye mazhar

Yatakhanemizde yanmazdı soba
Tek dünyamız idi küçük kasaba
Bir asker misali verildi çaba
Günden güne piştik olduk bir serdar

Bazen aç mideyle döner dururduk
Bir çeyrek ekmeği nerden bulurduk
Yemekhanemize uçar yürürdük
Yine de bölerdik aşı bir karar

Gece gün beraber günler geçerdi
Herkes eğlencesin’ kendi seçerdi
Bazen hülyalanır yıldız içerdi
Kimisi de erken çıktı sevdakar

Kanımız kaynadı döndü başımız
Sevdaya uygundu ancak yaşımız
O mehveş su kattı pişmiş aşımız’
Bize güldü dilhun etti o reftar

Arkadaş dediğin yanar yakılır
Öğretmene türlü adlar takılır
Yasağın tadına tabi bakılır
Alınır sonunda tard ile ihtar

Yakup’la almıştım ben de bir tard’ı
Gitmiştim Iğdır’a bir bahar vakti
Babası yüzüne şöyle bir baktı
Oğlum hoş geldiniz dedi cefakar

Altıncı sınıfta stajyer olduk
Attık kendimizi köylerde bulduk
Kurtulduk zincirden neşeyle dolduk
Kırk gün sonra döndük okula tekrar

Haziran mezunu olabilirsek
Kendimize bir köy bulabilirsek
Hayat denizine dalabilirsek
Geçip dalgaları oluruz vakar

Hamdık leyl-i mektep bizi pişirdi
Yurt sevgisi ile dolup taşırdı
Her birimiz kuşlar gibi uçurdu
Anılar cennette kaldı yadigar

İnsanlık onuru verdi Cılavuz
Genç beyinlere girdi Cılavuz
Bütün ruhumuzu sardı Cılavuz
Işığa koşmayı edindik şiar

Cılavuz silinmez altı a tektir
Yetmiş iki mezun arkadaş çoktur
Cemil der öğretmen kıymeti yoktur
Bu devlet tanımaz artık ilimdar