inat ediş neme gerek
inan ayak diremedim
üste picama giyerek
yataklara giremedim
girilmiyor yataklara
saplanmışım bataklara
göğsündeki çataklara
kalkıp elim süremedim
elime verdim ayarı
çevirip soydum hıyarı
gezindim gurbet diyarı
çapında yar göremedim
bakar iken gözün için
beni terkeyledin niçin
örme bilmediğim için
sırma saçın öremedim
gözüm tarar geniş saha
arar çölde sulu vaha
yolum sıra yürür daha
nihayete eremedim
gelir oğuz pençesinden
anlamam kürt lehçesinden
sana vuslat bahçesinden
tomurcuk gül deremedim
geçemedim eyvah heyhat
engel oldu sınır serhat
değil idim ben bir ferhat
dağlarıda yaramadım
çalılar çıktı hep önüme
burnu sildim göynek yenime
diken saplandı tenime
yaralarım saramadım
hekim önerdi bol diyet
pahalı bence bu fiyat
oksijenle tentürdiyot
varmı diye soramadım
gönül verince nihale
beni düşürdü bu hale
huzurunda yazık köle
zencirini kıramadım
kader örünce ağların
üzüm vermezmi bağların
geçit olmadık dağların
zirvesine varamadım..
Kayıt Tarihi : 30.11.2009 16:28:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!