Çıktım ben uzun yola Şiiri - Navruz Kaplan

Dünüyamız güzeldi mahfetik her ikimiz
Gülmek yasaktı bana gizli yerde güldüm
Kaç sefer sıra geldi gülmek bana yasaktı
Geçmiyordu günlerim çıktım ben uzun yola

Ateşimi öçmeye hiç gerek yok düşmez
Yılarca çok çektim bana doktor girmez
Anlamaz ki derdimi büyük yarısıda gizli
Bana yeter yarısı çıktım ben uzun yola

Şansım baştan gülmedi beni çok ağlatı
Başka şansım varmıydı hedefe ilerliyorum
Koptu kopacaktı perçimle tuturlumuşum
Benim sabırım kalmadı çımışım uzun yola

Bana yapılanlar vardır çoğu benim değil ki
Mutlusun diye yok ki gelen vurdu gidiyor
Gelceğe yok ki bana ben kayıp olmuşum
Geç kalmışım bu yola çıktım ben uzun yola

Gelceğe bakarsan sağlam temele kurun
Gizli tutma sözleri açık olsun her taraf
Elinden sen çıkarma ateşi varsa ölçün
Terledim ben gidecem yolumu kesmeyin

Mutluluk çok kolaydı sevmesini bilmeli
Gizli sevme sarıl dost olanlar yakında
Dil ucu konuşma ki dadı kalsın damakta
Sarıl bırakma gitsin yol uzun gideceğiz

Navruz çok acı çekmiş yarısı benim değil
Ayağımda fıranga kolum bağlı acıyor
Arada ben kalmışım perçim vuran kimidi
Ben ölünce yazmışım geriden gelen okur