Çıksam şehrin Şiiri - Tanju Çubukçu

çıksam şehrin en yükseğine,
doya doya haykırsam adını.
adının her harfini;
taksam kanadına martıların...
yüreğim; ödülü olsun kursaklarına,
sana veremediğim yüreğim...
gözlerimi, onları da diyorum...

"seni seviyorum"u da,
ve "çok özlediğimi" de;
salsam kuyruk rüzgarlarına,
hatta tüm cümlelerimi de.
kalmasın benden sonraya.
sakla gönül bohçanda...
bak bahar geliyor adı saklım
ara sıra aç havalandır...

çayı severim, bunu hiç bilmezsin!
bir bardak al şimdi avuçlarına,
içmesen de, ama demli olsun...

mesela sonbaharlarda;
kapat gözlerini, o bakamadığım!
yılda bir kez de olsa beni düşün.
bir şarkı çal, yüreğine dokunsun.
"yarim İstanbul'u mesken mi tuttun"...
ama yaprak dökümünün,
onbeşi olsun... neden diye sorma!
işte, unutma ama, mutlaka onbeşi...!