Çikolata Renkli Güvercin

Bir cuma akşamıydı, kulağımda volkmenim
Üşüyerek koğuşun soğuk havasında
Dünya Radyo'yu dinlemekteyim
Seyrederken karşıdan Anıt Kabri
Tatlı bir vaktinde gecenin
Dolaştı gözlerim,
Anıt Kabir üzerindeki sarı halenin
Takılıp kaldım
Sarı rengin kalbimi okşadığı yerde
Ve açılıverdi maziyi örten beyaz perde

Henüz küçük bir çocuk, yedi yaşında
Okula yeni başlamış, daha işin başında
İlk günü olacaktı,
Hiç tanımadığı görmediği insanlar arasında
Yakalaşınca okula, önünde koca bir bina
Etrafı çevrilmiş kalın bir duvarla
Duvarın ötesinde kalabalık
Ve etrafında koşuşan çocuklar
Daha önce hiç görmediği
Değişik sima ve değişik insanlar

Derken giriverdi, geçerek kapıdan içeri
Daha anlayamadan olup biteni
Bağırmaya başladı öğretmeni;
Hadi çocuklar, geçin sıraya ve bakın ileri
Duyulunca öğretmenin sesi
Koşuşmalar bitti ve sıraya geçildi

Kayıt olurken Yasin
Söylenmişti sınıfı
Ama girince içeriye hatırlayamadı
Sağda mıydı yoksa solda mı
Zaten afallamıştı
Görünce düz beton duvarları
Çünkü onun yaşadığı ev kerpiçtendi
Ve rengi sarı...

Bakınırken şaşkın şaşkın etrafa
Bir ses yükseldi:
Hadi Yasin gelsene sınıfa
Koştu Yasin, girdi içeri
Ve sonrasında öğretmeni...
Herkes ürkek gözlerle bakıyordu,
Sanki önceden görmedikleri,
Bu insandan korkuyordu
'' Okula hoş geldiniz çocuklar''
Diye başladı söze öğretmeni
Ürkek bakışlar arasında...
Uzayıp gitti konuşma
Bugün tanışma günüydü
Herşey güzel ve yolunda
Derken...
Vakit olmuştu öğlen

Dersler bitmişti, eve dönüyordu Yasin
Yolda giderken aklına gelmişti
Yeni satın aldığı
Çikolata renkli güvercin

Varır varmaz eve
Fırlattı elindekileri bir yere
Koşturdu hemen tandıra
Minik elleri arasına almak için
Bir kasa altındaki
Çikolata renkli güvercin
Kanatları yolunmuştu,
Uçup gimesin diye.
Kaptırmaktan korkuyordu güvercinini
Aç bir kediye
''Ama olsun'' dedi Yasin
Biraz yem saçtı yere
Bıraktı güvercinini, yemlesin diye
Derken...
Günler, haftalar, aylar geçti
Kanatlandı çikolata renkli güvercin
Rahatça uçuyor,
Girip çıkıyordu yuvaya

Bir sabah erken
Beyaz bulutlar arasında gezerken
Bir daha dönmedi yuvaya
Çikolata renkli güvercin

''Dün-yaaa Radyo'' sesiyle
Kapandı birden, maziyi örten perde
Uyandım daldığım hayalden
Herşey olduğu yerde
Ve koğuştayım ben.
Belki bir hayaldi, belki bir rüyaydı
Ama çocukluğumdan kalan tatlı bir hatıraydı

03 ARALIK 1995
ANKARA