Elli kuruşluk günlerde,
Kara bulutlarımın üzerinde durup tek baktığım yer yıldızlarımdı.
Gökyüzünde olup sonsuzluğa bakmak,
Yıldızlar,
Aydede,
Bulutlarım,
Ellerimi boyayan mürekkep lekelerim..
Sırtımda, taşınmaz yükü göklerin;
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
Devamını Oku
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
Harika olmuş ??
Şiirinde başarı dileklerimle.
farklı, özgün, doğal; imgeler kendiliğindenmiş gibi; şiir yazılmamış, şiir yaşanmış...
Duygu akışı hoş bir şiir KUTLARIM
Bu şiir ile ilgili 4 tane yorum bulunmakta