küçüktüm,
ilkokul fişlerimin en tuhafini işitmiştim bir akşam,
''çikolata mutluluk verir yaz''demişti annem
biterse eğer kaleminde anlam
ve anlamdırmam için büyümem gerektiğini babam fısıldamişti kulagıma
yanında soyut bir bakısla,
gecti zaman ve
en tuhaf ilkokul fişimi
anladım ankara'nın aralık soğuğunda
bir cafenin sıcak çikolatasında,
çikolataydi evet mutluluk verebilen
ama ellerin,
ama sözcüklerin,
ama karşımda sen
olmadan hiçbir anlam ifade etmeyen,
beni sevebilecek sen varken
çikolatanın ne anlamı vardi bilmiyorum...
Kayıt Tarihi : 31.10.2008 13:21:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Sevgiler yolluyorum teyzecim....
TÜM YORUMLAR (1)