Çikolata Şiiri - Mustafa Kemal Erdoğan

bir çikolata kalmıştı seni benzetmediğim,
o da eksik kalmasın,
dışı kara belki ama
yedikçe anladım tadını....
üzüntümü paylaşacağım arkadaşım oldun,
biraz da kaçtım kimselere vermemek için...
700 kilometrede bile erimez bu kalp,
bir şekilde ulaştırırım sana,
özenle paketlerim,
fiyongunu da unutmam güllerden....
üzüntülü anlarında yanında olurum,
ye beni,
çekinme,
nasıl olsa gitmek istediğim yol orası,
dizlerinin arasında ez beni,
yut,
nerede eriyeceksem eriyeyim,
sende kalacak olduktan sonra....
gülümsedin işte gördüm,
nasılda bakıyorsun bana öyle,
ellerindeyim işte,
nasıl bitireceksen bitir beni,
sineceğim içine bir başka şekilde,
kalbini tatlıya bağlayacağım,
üzülme hormonlarına sabotaj edeceğim,
sonra da gözyaşlarının köküne,
şeker suyu dökeceğim....
içinde ben olduktan sonra,
ağlayamayacaksın,
kalbini gıdıklayacağım usanmadan.....