ÇIKMAZLARDAYIM
Hayale aldandım boşuna yandım
Ay küstü durdu zaman
Yıldızlar söndü çıkmazlardayım
Demek sende herkez gibisin
Haklısın depresyon geçiriyorum
Çok şey var hala alışamadığım
Su misali bir insan değilim
Her şekle de giremiyorum
Tabi ki nefes almak değil önemli olan
Sen bu şekillere çabuk girersin umarım
Emin ol çabuk ta alışırsın
Allah’a emanet ol başka da ne diyeyim
Sana yazmayacak artık kalemim
Sen diye atmayacak yüreğim
Hayat yolunda yapayalnız yine ben
Başım dik yürüyeceğim
Aşk yalanmıymış anneciğim
Vefa göremediğim kucağında mı
Hala zayıf ve küçücük yüreğim
Meğer hiç istememiş ilk ve tek aşkım
Bu bir dengesizlik işi evet kabulüm
Her şey dümdüz net ve aleni
Geçmesede şimdilik zaman
Boş ver nasılsa göçecek beden
Cehalet işte ne bileyim
Gül yüzünün seyrine daldım
Affet sıradanlığını anlayamadım
Doğmamış oğlumun babası sandım
SİESNAZHAK
KAYAÇİÇEĞİ
Kayıt Tarihi : 4.11.2007 19:19:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!