Bu şehrin sokaklarında kaldı yalnızlığım
Bir gölge gibi peşimi bırakmaz anılarım
Kırık dökük üzüntüler hala avuçlarımda
Çıkmazlara doğru, yalnızlıklara yürürüm
Köşe başlarını hüzün tutmuş
Belki o zaman hafifler yüküm
Gözlerimde kaybolan umutlarım
Yürürüm, çıkmazlara doğru yürürüm.
Belki bir gün, bir sokakta sana rastlarım
Belki o zaman yüküm hafifler, avunurum
Ama şimdilik bu şehirde yalnızlığımı taşırım
Kalbim kırık dökük, yalnızlıklara yürürüm.
Ahmet Nejat Alperen
Kayıt Tarihi : 17.6.2023 10:37:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!