Çıkmaz sokağındayım gönlümün,
Kimi gün neşeli, kimi gün dertli.
Bazen suskun, bazen üzgün.
Ama hep yalnız, hep benli.
Bu adres seninle var oldu.
Bulunmazlara sürükleme beni.
İçimde aşka dair ne varsa soldu,
Gel artık, daha fazla bekletme yüreğimi.
Manolyan soldu bu çıkmazda,
Varlığınla yaşat tekrar kuruyan bedenimi.
Bu sokağa çok giren oldu.
Girip yalnızlığımda boğuldu.
Tüm anılarımız hep seni sordu,
Hani gelecektin ne oldu?
Geleceksen gayrı bekletme ne olur,
Ömrüm gün saymakla son buldu.
Kayıt Tarihi : 4.10.2009 10:47:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi:
Yasal hakları mevcuttur
![Leyla Karkar](https://www.antoloji.com/i/siir/2009/10/04/cikmazindayim.jpg)
Girip yalnızlığımda boğuldu.
Tüm anılarımız hep seni sordu,
Hani gelecektin ne oldu?
Geleceksen gayrı bekletme ne olur,
Ömrüm gün saymakla son buldu.
Hasrete dair güzel dizeler,yüreğinize sağlık.Beğenerek okudum.Saygılar sunuyorum...
TÜM YORUMLAR (2)