Çıkmaz Sokakta Kalan Gülüşüm

Küfür neme gerekti benim
Öncem niye kadın? ! ..

Düştük şaşkın bir yola
Bata çıka gidişimiz
Korkarım ki kıyamete.

Ben de isterdim elbet
Güzel şeyler yazmak
Aşkımı anlatmak
Çocukca sevinçlerle
Kalemim salıncak olsun
Sallayım elma dalında
Sözcüklerim saklambaç
Gizlensin aşk masalımda

Oysa gülemem şimdi
Aklım isyan içinde
Gönlüm acılara ortak
Baş olunca çapul- çakal
Yetkin değil çolak ayak
Öyle kirlendik ki
Uşaklık ede ede
Çocuklar boğulacak
Bu batak bu kan gölünde

Çıkıs yolu var bilirim
Çürüktür korkmayalım
Korkup göz yummayalım
Bozulayıp göge karşı
Ikicik işimiz var
Hemen şimdi omuzlamak
Iki nemli duvarı
Tezce yıkmak gerek
Yanaşıp birbirimize
El ele vererek
Engeli kürelemek
Karanliğa kafa tutup
Kanlılardan kurtulmak
Çıkıp ışığa koşmak

Sonumuz ya çıkmaz sokak
Ya Güneşi bırakmamak

Bende Yazmak istiyorum
Mehmedimin sevdasını
Ağıt yerine gelin havası
Agacı kuşu dikeni
Buğdayın yeşilini
Sevdiğimin kıvır kıvır
Ay saklanmış başını
Birlikte ağlamayanlar
Beraberce gülemez ki

İte bite uşaklık ne
Kim kazanmış bilen var mı
Ayağa kalktık ama yetmez
Yetmiş yılın hesabına
Çoşup taşan sel olalım
Yaşatalım hep birlikte
Kız kızanın düşünü
Artık çoğaltmak istiyorum
Sakladığım gülüşümü

2007 / Aydın
© Ildız