Çıkmaz Sokakta Bir Kişi Şiiri - Şener İş ...

Gece yalnızlığın çilesini sarıyordu durmadan,
Radyoda bir kadın çığlık çığlığa şarkı söylüyordu,
Unut diyordu şarkılar,
Unutmaya çalışıyordum.
Oysa unutulmazdı sensizlik, biliyordum.
Yinede unut diyordu kadın,
Unut diyordu, unut diyordu.

Önce merhameti öldürdüm kederimle gece yarısı,
Sonra tüm evreni boğdum ellerimle,
Unutmak o kadının dudaklarında dondu.
Çığlık çığlık şarkıları, yıldızlara astım bir bir,
Gözlerini en derin okyanuslara gömdüm,
Gobi çölüne serptim umutlarımı,
Anılarımı, Sibirya’ya sürgün ettim,
Sonra parlak yıldızlara bakıp,
Unutmak için el açtım Yaratana.
Ve yıldızları ağlattım derdimden,
Kendimden geçtim,
Öleyazdım.

Seni unutmak,
Bir yerde kendimi unutmak demekti.
Oysa biliyordum, unutamazdım.
Yalnızlığın çilesini dolduramıyordu gece bir türlü,
Sensizliği, durup durup başıma sarıyordu.
Devamlı kalemleri kırıyordum,
Kâğıtların hiç suçu yoktu oysa.
İçimdeki seni öldüremiyordum,
Ölmeden, ölmeninse zaten imkânı yoktu.

Yaşamak bir büyük deniz gibiydi,
Boşaltmaya çalışıyordum gözyaşlarımla.
Ama boşalmıyordu deniz,
Şarkılar, unut diyordu,
Okyanus, unut diyordu,
Unutamazsın diyordu balıkgözlü kadınlar.
Safir renkli yosunlar benimle ağladılar,
Unut diyorlardı hep,
Unut, unut….

Şener İŞLEYEN
27.02.1990
Isparta