Ayaklarına kapaklanıyorum yalnızlığın
düşmeden önce tuttuğum son el seninki
sevgisizlik illeti çökmüş omuzlarına
düşeyim diye adeta itekliyorsun beni
Gözlerinde bir anlık sevgi aramam boşuna
her arayışım çıkmaz sokaklara çıkarıyor beni
Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Yürek o çıkmaz sokaklarda mutlaka bir kapı açacak, yaratacaktır kendine..., hangi kördüğüm çözülmemiş ki...
Kaleminize sağlık...
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta