*Çıkmaz Sokak'tan Yassıada'ya

Kamyon tek katlı,
Bir viranenin önünde
Durdu.

Bir kız,bir oğlan ve anneyi,
Sanki kalbinden,
Vurdu.

İki göz bir oda,

Odada;
Ne ışık var,
Ne de ses var suda.

Su;
Kuyudan çekilirmiş,
Kovayla.

Gaz lambasıyla
Aydınlanırmış,
Her bir oda...

Göz yaşlarının su gibi aktığı
Anda...
Toparlar kendini
Anne...
'Yavrularım üzülmeyin!
Her şey güzel olacak...! '

Bu sadece bir dilek,
Dayanır mı bu acıya,
Yürek?

Serilir odaya bir kilim...
Parçalanır yürekler
Dilim dilim...

Ne olacak Allah'ım
Halim?

Böyle başlar Yassıada hayatı,
İstemiyorum artık,
Ne zamanı ne saati,
Hepsi dursun!

Aramızdan ayrılınca,
Canım babam,
Çalıştığı Amerikan firmasından,
Bir hayli para almış,
Annem.

Annem düşünce kendi derdine,
Parada geçmiş dedemin eline,
Dedem de
Paranın azıyla almış,
Küçük bir virane,

Sonra bırakmış aileyi,
Kendi haline...

'Çeksinler bir iki yıl çile,
Bulurum bir bahane,
Götürürüm onları köye'
Demiş.
Kendi kendine...

Tutmuş tuttuğu dilek;
Bir kız,bir oğlan,bir anne,
Üç yaralı yürek,
Acılar hep kürek kürek...
İleride neler olacak,
Kim bilecek...!
Düşmüşler yola,

Üçüncü ve dördüncü sınıf bitince;
Bir yaz günü,
Bir anne ile iki çocuk,
Almadan derin bir soluk,
Köye başlamış yolculuk,

Tatil zamanı,
Herkes denizde,
Hüseyin çocuk,
Soluk bir benizle,
Kağnıların,
Koyunların,kuzuların,
İneklerin peşinde.

Bir tarafta;
Yemyeşil otlar,
Siyah,beyaz,kahverengi,
Atlar,
Simsiyah karadutlar,
Her şey çok güzel!

Diğer tarafta;
Hep gözyaşı,sıkıntı,
Keder,
Yüreği yakar,
Kahreder.

Onun yüreğindeki dilek,
Şarkı söylemek,
Beşinci sınıfa başlayınca,
Bir başka köyde,
Sınıfın her zaman,
Önünde,
Şarkı söylemiş...

Yusuf Hoca,
Sigarasını yakıp,
Dertli dertli hep,
Dinlemiş onu.
'Sevemedim kara gözlüm'
'Sevda yüklü kervanlar'...

Bir gün hoca:
Seni götüreceğim,
Yavrum TRT'ye
Kazanacaksın sınavı
Demiş.

Bu teklifi duyduğu an,
İçini kaplamış bir heyecan,
Şarkılar söyleyip,
Geçirmiş bir hayli zaman.

Ta ki kızdığı zaman
Dedesi,
Kaybolup gitmiş
Hevesi.

Uzak durmuş,
Kendisinden,
Kendi sesinden,
Kurtulursa kafesinden,
Bir gün kuş gibi,
Uçacakmış...

Kuş olamasa,
Belki bir hercai
Gibi baharda,
Belki bir kardelen
Gibi karda,
Çiçek olup,
Açacakmış.

Hep düşledikleri,
Mutluluk...

Tanrı verirse,
Bu dünyada ona,
Bir soluk,
Sevgi olup akacakmış,
Oluk oluk...

(Yassıada 1960'lı yıllarda Ankara'nın bir semtiydi.
Şimdiki adı Ulubey)