ceplerimde;
virgüllerim soluklanmakta...
parantezlerim;
çıkmaz sokak hüznünde...
ünlemlerim;
sessiz seslenişlerim de gizli...!
üç noktam;
vazgeçemediğim ilklerim...
son noktam;
ölene dek BİZ der gibi...
06.10.2010
bu sabah; tırnak içerisinde “ seni seviyorum” la uyandım...
Şafak KocabıçakKayıt Tarihi : 8.11.2016 22:20:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi:
"son noktam"
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!