Ne fırtınalar koptu, ne yangınlar çıktı bilmiyorum. bir gün yollarımız çıkmaza girdi.
Geçtiğin yollardan; gördüğün yerlerden geçtim, bir sokak çocuğu, bir dondurma, bisikletler, salıncaklar,çıkmaza girdim.
Dirseklerim kanadı; ağlayamadım, gözyaşlarım hep kendine aktı.
Bilmiyorum bir gün çıkmaza girdik.
Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta