Çıkmaz Sokak Şiiri - Yavuz Selim Polat

Varoşların içinde
Çıkmaz sokağın ortasında
Ayaklarım götürüyor bir yerlere
Saplanmış kalmış
Yanlızlığımın ortasına
Koskoca karanlık hancer
Ayın ışığını hapsetmiş
Kül rengi gri bulutlar
Sokak lambasının fersiz ışığı
Yüzüme vurur
Bir ben bir de gölgem gitmekteyiz
Çıkmaz sokağın derinliklerine
Karanlıklar dehlizine
Damlalr halinde
Korku düşer yüreğime
Bekler sanki hayaletler periler
Her köşe başında
İn cin top oynuyor
Çıkmaz sokağın içinde
Çınlatır etrafı
Yumurta topuklu ayakkabılarımdan
Yükselen ses
Sönmüş evlerin ışıkları
Ne bir nida
Ne de bir ışık var artık
Çıkmaz sokağın içinde kaybolurken
Gölgemde terk etti beni artık
Çıkmaz sokağın çıkmaz dönemecinde...