Çıkmaz Sokak Şiiri - Ziya Koz

Hayat,Sonsuz bir karanlık.
Çıkmaz bir sokak.
Her taraf sessiz,
Ve kimsesiz.
Duygular anlamsız,
Ne kadar çırpınsa çaresiz.
Herşey,herkez bana yabancı,
Hayat ise çekilmez bir acı.
Gün doğmuyor sabah olmuyor.
Geceler neden hiç bitmiyor.
Bir güneşim vardı.
Yaşama sevincim,tek tutunağımdı.
Günlerimi aydınlatan,beni ısıtandı.
Ama artık heryer zindan.
Bu duvarlardır beni boğan.
Bu hasrettir yüregimi yakan.
Bu yollardır beni çaresiz bırakan.
Çıkmaz bir sokaktayım şimdi.
Belkide uçurumun ucunda.
Yada, dante gibi ortasında hayatın.
Nerdeyim şuan,ne yapıyorum.
Ben kimim,amacım ne,
Hiç birini bilmiyorum.
Belki bir uçurumda,
Belkide bahar açmış bir kırda.