Çıkmaz Sokak Şiiri - Nesimi Yiğit

Sevgili Yeşim’e…

Şu dağların arkasından, yaralı bir keklik kalkıktan hemen önceydi
Ya da konmasından hemen sonra kekliğin
Aslında şimdi bir önemi de yok

Önce bir çığlık saplandı toprağa
Keklik vurulmuştu
Oysa bakmış olsaydın
Sadece bir yaprağın
Zamanda salındığını görürdün usulca

(kayıp dize)

Güneş çoktan batmış olmalıydı
Şehir parıldasa da uzaktan
Yorgun bir vapur gibiydi İstanbul

Beyoğlu’ndan Taksim’e doğru adımlıyorum
Arkamda Hazerfan atlamak üzere
Kanatlarını açmış ha atladı ha atlayacak!

Kim bilir kaç gece böyle geçti sessiz sedasız
Kaç derviş baktı buradan
Kaç âşık sevdi çaresizce

Gözlerim Aya İrini’ yi arıyor
Ece geliyor aklıma
Hangi sokaktan çıkacak karşıma?

Evet sevgilim Taksim’ deyim nihayet
Yorgun bir kemancı bizim için çalıyor
Cebinde ucuz bir şarap şişesiyle

Sonra çıkmaz bir sokakta kayboluyoruz…