Çıkmaz Sokak Şiiri - Duygu Dinç

Başka bir dünyadaydı istediklerim
Farklı bir filmdeydi beklediğim sahne
Sürekli eleştirdiğim
Şikayet ettiğim yanlışlar,
Başından beri bana aitti…
Üşüyordum
Belki de istediğim buydu
Yalnızdım
Ama etrafımdakileri ben uzaklaştırıyordum
Aslında doğrular da bendeydi
Tıpkı yanlışlar gibi…
Yürümekten sıkılmıştım
Koca bir çabadan sonra
Hep aynı yere varmak…
Asıl yoran buydu zaten
Gözlerini kapatıp
Açmaktan korkmak
Hayallere,rüyalara dalıp
Uyanmaktan kaçmak…
Bu kilitlerle kapanmıştı kapılarım
Perdelerimi çekmiştim hayata
Yalnız kaldıkça dertlerden uzak olma umudu
Belki de düpedüz yanılgısı…
Kapıyı çalanlara kimse yok imajı
Yaklaşanları püskürtme isteği…

Koskoca bir kısırdöngünün içinde
Sessizce dönüyordum
Hem de ters yönde…
Sürüklenmekten korkmak…
Bilinmezlikten kaçmak…
Cevap bulmaya çalışmaktansa
Sorulardan saklanmak…
Hayat koca bir düğüm…
Ama benim dünyamın yedi kat altında…
Hayallerle beslenen bir insan
Çabasız, emeksiz
Gerçekleşmesini bekleyen bir tembel…
Nereye kadar peki?
Gözler karanlıkta
Hayallerden bir ışık beklentisi
Sorulardan biri görünür endişesi…
Hep iç içeler…

Yağmur yağıyordu
Uykusuz gecelerde uğramış geçmiş
Bazen bütün dertlerimi alıp götürmüş
Bazen de koca bir karamsarlık bırakmış yağmur…
Gözlerimi açtım yalnızlığa, karanlıktan
Bu ne biçim bir hayattı
Ne garip kaoslardı bunlar
Çıkmazlara umutla yürümüş
Sonra da boğazına kadar hayal kırıklığına batmış
Kendisinden cesaret beklenmiş
Ama bir o kadar korkaklık göstermiş ben…
Neydi ki hayattan beklediğim?
“Hiç”lerin kaynağı ben değil miydim?
Uzandığımda tutabileceğim hayallerimi
Neden seyretmekle yetindim?
Korkularım tökezlemektendi
Ama kaç kişi tökezlemeden başarıya ulaşmıştır?
Her tökezleme, bir adım daha yaklaşmak değil midir zafere?
Durma işte,
Kırılma en ufak şeye
Her karanlık,sana aydınlığı unutturmasın
Her gecenin bir sabahı
Ağzın kenarlarının her aşağı inişinin
Bir yukarı çıkışı yok mudur?
Her yağmur sonrası
Koskoca bir gökkuşağı çıkmaz mı?
Ne bu korkular
Kimden? Niye? Ne zamana kadar?
Bırak aksın gözyaşların,
Belki de ilerideki içten kahkahalarının bedelidir
İzin ver hayatına girmeye çalışan kötü insanlara
Belki de yaşamını süsleyecek harika insanların habercileridir
Dokunma, şansın bazen kötü gitsin,
Belki de o şanssızlıktan ne deli şanslar çıkacak?
Yürü işte şikayet etmeden,
Belki de bu çıkmaz sokak,
Hiç çıkmak istemediğin hayallerindir…

(09.11.05)