Kaderine râzı bir topal köpek,
Nasıl ki gezinir çıkmaz sokakta;
Kim verecek ona bir lokma ekmek?
Gözler kör, ruh sağır, vicdan tuzakta.
Yatlardan, katlardan aşağı inin,
İnsan düşürüldü bu derekeye.
Bir köşe ardına şöylece sinin,
Bağlanmış insanlık bir örekeye.
Getirene yazık, gelene yazık!
Analar, çocuklar sefil, perişan.
Vitrinler doluyken bin türlü azık,
Aç gezen insanlar bilmem kime şan.
Her sokak başında çocuk ve ana,
Üşür, ağlaşırlar öldüm ölecek.
Reklamı olmazsa bakmaz o yana,
Din kisvesindeki kara örümcek.
Dünya göz kapıyor, insanlık sağır,
Çekmez bu sıkleti kürenin sırtı.
Çareler sancılı, bu vebal ağır,
Yürekler kapalı, çıkmaz tıkırtı.
Müslüman İslam'a acımaz, sessiz;
Donmuş, taş kesilmiş, petrol karası.
Batı kucağında sanki nefessiz,
Kâbenin tüccarı, el maskarası.
Görünen haliniz Firavun'a eş,
Ölenin kabrine siz gömüldünüz.
"Tekâsür" oldu da size tebelleş,
Bir kez doğup iki kere öldünüz...
22.09.2014
Fatih-İST.
Kayıt Tarihi : 23.9.2014 13:03:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
İstanbul bir küçük Türkiye. Buradan kafamdaki objektifi kurdum ve Türkiye'nin manzarasını fotoğraflamaya çalıştım. "Tekâsür" lafzı, bir kelime anlamından öte, Kur'an-ı Kerim'de bir sûreyi ifade etmektedir ve Onun manasıyla değerlendirilmelidir.E.Ö.
Analar, çocuklar sefil, perişan.
Vitrinler doluyken bin türlü azık,
Aç gezen insanlar bilmem kime şan.
kutlarım yürek sesinizi. duyarlı mısralardı. tebriklerimle
TÜM YORUMLAR (1)