Çıkmaz Sokak Şiiri - Leyla İnan

Çıkıp da geleceksin, diye baktım yollara
Ne bir selamın geldi ne de göründü izin.
Aşkta gurur yok diye fırça çektim kullara
Sanki çıkmaz sokağa büründü her bir gizin.

Neden hiç demiyorsun yârim hep beni özler
İçin için ağlıyor maviye çalan gözler
Bak askıda kalıyor söylediğin tüm sözler
Boş yere vermiş isen, tutamazsın ki sözün.

Bugün yarın diyerek avutup duruyorsun
Hiç farkında olmadan kalbimi kırıyorsun
Sonra da çekinmeden halimi soruyorsun
Yalan mı dedin bana, bu muydu senin özün.

Senin için yolları gör nasıl aşıyorum
Olmadığın anlarda resminle yaşıyorum
Tavırlarını görüp kendime şaşırıyorum
Yaptığından utanıp, kızarmadı ki yüzün.

Ağlamaktan yoruldum iki göz iki çeşme
Daha fazla incitip yaralarımı deşme
Sonra pişman olup da ardıma sakın düşme
Taş kalplisin demekki, dolmuyor bile gözün.

Yıllara direnerek aştım nice engeli
Leyla siler bilirsin, dillerden hep git geli
Kırıp atacak mutlak attığın her çengeli
On arşın mı olacak, sandın üç arşın bezin.

(Ordu - 27.04.2022 - 21.30)