Tüm yapraklarımı döktüm, sonbaharına
Naif yanlarına yürüdüm koşar adım
Sesinin buğusunda konuştum
Sessizliğinde anladım, yorulduğunu hayallerinin
Şimdi kolay mı sanıyorsun bir nefes uzakken
Duvarlar arasında sıkışmak..
Kokunu içime çekmeden,
Yoğrulmadan gözlerinde,
Hiç dokunmadan cennetine
Günler birbirini kovalıyor.
Başladığımız yerdeyiz,
Birbirimizin içinde, tüm riyaların dışında..
Elbette şiir olacak ilacı
Kulak çınlatan arzuların
Elbette bi gün sinecek kulaklarıma mahremiyetin.
Gün doğacak elbet bahar kılığında
Geceleri de olacak elbet
Sesini, gölgeni, kokunu benden uzak bırakan
gecelerin..
Gökhan Durgut
Kayıt Tarihi : 21.6.2020 09:44:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Gökhan Durgut](https://www.antoloji.com/i/siir/2020/06/21/cikmaz-sokak-219.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!