Çıkmaz sokak Şiiri - Cemal Yavuz

Dil başkaydı, eğitim başka, kültür başka. Yunana sevdasıyla geldi bu zat aşka.

Bu zat, bu aşka yandı, kavruldu, kül oldu. Gitti Moskova’ya kıpkızıl bir kul oldu.

Sadık efendisine, kusursuz hürmette. O hürmet için hal bırakmadı devlette.

Çalışıp çabalayarak sonunda başardı. Yalvarıp yakararak on bir bakan aldı.

Bedeliydi, on bir koltuk her bir bakanın. Helali var bu çıkmaz sokaktan çıkanın.

Bu çıkmaz sokakta zulüm var, işkence var. Türklüğe takılmış, kızıl bir pençe var.

Bu pençeyi takabilmek için her kafaya, Bu sokak uzar Ankara’dan Moskova’ya.
Ankara. 1978