Çıkmaz Sokak Şiiri - Engin Oyanel

Işıklar mı kapalı yoksa ben mi görmüyorum?
Belki hep aynı yerde dönüp duruyorum,
Hiçbir ses de yok, üstelik hava kararmış,
Meğer senin aşkın bir çıkmaz sokakmış...

Duman olmuş dağlarda umutlarımız,
Şimdi başkalarının dudağında şarkılarımız,
Ayrılmayalım derken biz aşkımız sararmış,
Meğer senin sevdan bir çıkmaz sokakmış...

Suç benim, kabahat benim...
Bu yola giren ben, aldanan yine benim...
Senden önce açıktı bütün yollarım,
Bak şimdi çıkmıyor hiçbir sokağım...