Şimdi ben;
Terkedilmiş bir şehrin
Sahipsiz,kimsesiz,yapayalnız bırakılmış
Çıkmaz bir sokağıyım.
Kavuşmalara kurulu ayrılıkların
Baş rol oyuncusuyum.
Her elvedanın öznesi
Her kimsesizin kimsesiyim aslında.
Bir merhaba gibi içten
Yağan sicim bir yağmur kadar gerçeğim
Tüm gerçeklerin yitirildiği bir akşamda
Orospuluğun tek adresiyim...
Çıkmaz bir sokağım
Karanlığa sevdalanan yüreklerin
Yüreği karanlıkta gülenlerin
Ölüm kokan son durağıyım...
Kayıt Tarihi : 29.12.2008 11:19:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Erkan Kucukuncular](https://www.antoloji.com/i/siir/2008/12/29/cikmaz-sokak-101.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!