Bir fotoğraf bir gülüş bir iç çekiş oluveriyor anlamsızca.
Uzaklar mı yakın yakınlar mı uzak çözemiyorum.
Yürüdükçe kayboluyor, yavaş yavaş unutuyorum.
Uzun gelen yollar kısa, kısa gelen yollar bütünüyle ağma ediyor beni.
Düşüncelerime inat kalbim adım atıyor çıkmazlarına.
Böyle gecelerde anlıyor insan,
Gökyüzüne dalıp hüznü çiziyor zifiriye..
Çocukluk, o derin ırmak çağrısı
O masal dağında ünleyen gazal
Güz ve hasret yüklü akşam bulutu
Güz ve güneş yüklü saman kağnısı
Babamdan duyduğum o mahzun gazel
Ahengiyle dalgalandığım harman
Devamını Oku
O masal dağında ünleyen gazal
Güz ve hasret yüklü akşam bulutu
Güz ve güneş yüklü saman kağnısı
Babamdan duyduğum o mahzun gazel
Ahengiyle dalgalandığım harman
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta