Çıkmaz Sokağı Seçmek, Şiiri - Çağdaş Öztürk

Kuşlar gibi uçmak istedim,
Çiçek olup açmak istedim.
Balık olup suda yüzmek
Asrın şiirini yazmak
Dilediğim gibi gezmek
İstedim.
Çağırdığım derhal gelsin
Dediğimi emir bilsin
Yapmaz ise hemen ölsün
İstedim.
Bakmadım güzelliğine-çirkinliğine
İyiliğine-kötülüğüne
İstedim, hep istedim…

İşlek yerlere yakın, neredeyse şehrin ortasında kalan
Deniz kıyısında ve bir dönümden fazla bahçesi olan
Tek katlı, yeşil panjurlu bir evdi istediğim;
Altımızda son model bir araba, geniş ve klimalı,
Ve içerisi duvardan duvara İran halıları ile kaplı;
Üç beş hizmetli, elimizi sokturmadan sıcak sudan soğuk suya,
Ne istersek getiriyorlar anında sofraya;
Evin en can alıcı köşesinde bir piyano, simsiyah ve parlak
Dev yatak odamızın ortasında bir jakuzi yusyuvarlak;
Şamdanlar ki her biri sanki saraydan çıkma, aydınlatmakta her yeri
Yakut ve zümrüt taşlarından kesilmiş kristalleri.

Hepsi benim olan en yüksek binasının en üst katı iş yerim,
Tıkırında işlerim; kızım şeker, eşim şeker, ben şekerim.

Hasretlikler tüketti zamanı dilim dilim
Hep bir şeyler ümit ederek geçti ömrüm;
Bir şeylere kavuşarak geçmeliydi oysa.
Anlayarak
Anlaşılarak
Pişerek
Olgunlaşarak
Hakka yaklaşarak
İnsanlaşarak
(Belki ve mümkünse Haklaşarak) geçmeliydi.
Heyhat!
Ya cesedime yenik düştü aklım ya da duygularıma
O yüzden makul şeyler istemeyi öğretemedim karıma!
Tecrübelerimden hiç ama hiç faydalanmadı kızım
Kızıma darılıp kızamadım, buydu alın yazım!

İstemek kolay, kavuşmak ve olmak zor;
Sonrakiler niyet, eylem, plan ve kontrol istiyor,
Ki bunlar insanı çok yoruyor ve geriyor!

Ne söylüyorum “Çıkmaz Sokağı Seçmek” demekle:
Ye Mehmet ye! Bitmez fakirin ekmeği yemekle…