Çıkmaz bir sokağım Şiiri - Şefik Akboğa

Sönsün şehrin tüm ışıkları
Kapansın yolları
Gecenin zifirinde
Yalnızlığın en derinindeyim
En kuytu köşelerde kaldı yüreğim
Çıkmaz bir sokağım, karanlığım
Bitsin özlemim bütün hasretim
Sensizliğin iklimindeyim
Açmasın kır çiçekleri
Güneş doğmasın
Sabah olmasın
Yağmur yağmasın
Ay vazgeçsin doğmaktan
Yıldızlar parlamasın
Şafak sökmesin
Bütün ayrılıklar kavuşmayı bıraksın
Deniz dalgalanmasın
Bir sessizliğe bürünsün yasanmamış sevdalar
Aşk olmasın kimse sevdalanmasın
Hekimler reçete aramasın boşuna
Hiç bir tahlil seni bulamasın
Sensizliğin olmayan çaresi
Derman olmasın,
Göz yaşı bile akmasın sevdan yakarken
Senin olsun iyi olan ne varsa
Bırak beni kimsesizliğime
Bilmesin yaşadığımı sol yanım
Bir sevdanın kaçağını polis bile aramasın
Gönül divanında mahkeme kurulmasın
Kimse aynı acıyla bir kere daha vurulmasın
Mevsimsiz olsun
İklimsiz olsun gönül otağım
Hiç bir sözcük anlatamasın seni
Sen bile bilmeyesin okumayasın
Adına yazdığım şiirleri
Ne yaktığın yerde , ne baktığın yerde
Bıraktığın yerde kalsın varlığım
Sana uğramayan yollarda kalsın
Varlığın içindeki yokluğuna tüm isyanım
Onuda kimse duymasın
Artık çıkmaz bir sokağım...