Çıkmaz Ayın Son Çarşambasında

Tatmin eder kimisi egosunu
Kimisi köşe kapma telaşında
Adamcılık,torpil gırla
Varsa dayın koltuklu
Ne gerek var okula
Çürüt sen dirseğini sıralarda
Geçsin yıllar
Öğrenci mi adın
Geç şöyle sıraya
Düzelir belki düzen
Çıkmaz ayın son çarşambasında
Geç mi kaldın derse
Dinlenmez mazeret
Yaş da yanar kurunun yanında
Çekilmez oldu hayat
Umut mu
Sanırım çok uzaklarda…