Kimi gül verir, kimi de gülüverir.
Kimi bülbüller, güle gönül verir.
Ağlamak için onu anlamak lazım.
Feryad-ı figanımda çıkmaz avazım.
Ne Gülşen kaldı, ne de bir lalezar
Gün battı, bahçelere değdi nazar
Laleler gözyaşı rengine büründü
Güller hazanda, daha da gürdü…
Niye bu baharda, solgun açarsın?
Bülbül perişandır, ondan kaçarsın?
Dikenler yurt olmuş, yuva olmuş
Onunda sesi ile siması da solmuş.
Kanaryalar şen şakrak, laleler açmış
Vadiler de, zambak rengine batmış.
Ressamlar ellerinde fırçalar nakışta.
Vadiden, yaylalara koşuyorlar kışta.
2021
Uğur Musab Şahin
Kayıt Tarihi : 31.3.2021 00:08:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!