Bir yerden bir yerlere gitmelerim sürüyordu yine
Hiç bitmiyordu içimdeki o arsız yolculuklar
Yabancısı olduğum dünyalarda gezinmelerimden ibaretti sanki yaşam
Yolu olmayan göçebe bir hayattı benimkisi
Boşluk büyüktü içimde ölüme hasretti nefes alışlarım
Ne aşklara nede dostluklara çıkmaz artık sokaklarım
Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta