Çıkmak istemem canının içinden...

Ne zaman sözlerine kırılsam;
Elinden oyuncağı alınan bir çocuk gibi
Boynum eğilir, yüzüm düşer önüme
İşte o zaman, yetim kalırım
Taşar hıçkırıklarım, boğulur koynumda.....

Ne zaman yokluğunu hissetsem;
Kapkara bulutlar çöker üstüme
Güneş kaçar, siner dağların ardına
Akar, sel suyuna karışır gözpınarlarım
Hüzün dalgaları aşar başımın üstünden...

Ne zaman sesini duysam;
Dolanır ayağım, ellerim ellerime
Sesim titrer, şaşkına dönen benliğimle
Şiirler dillenir, al al çiçeklenir yüzüm
Türküler, şarkılar şakır nağmelerde....

Ne zaman ellerinin sıcaklığını duysam;
Derinliklerimi yakar geçer, Aşk'ının kor alevi
Sevgin akar gecemde gündüzümde
içim dışımla bir olur, bütünleşirim
Silbaştan, severim seni, yeniden...

Ne zaman geleceğini duysam;
Umut kanatları açılır, penceremin önünde
Ruhuma dolar sevinçli, sonsuz bir arzu
Işık saçar, şavkı vurur, allanır yüzüm
Güller açar, gamzelerimin arasından...

Ne zaman seni düşünsem;
Deli bir fırtına açar, eser gönlümde
Kıpır,kıpır kıpırdarsın içimde
Heyecanla dolar damarlarım
Sevgi akar avucuma, avuçlarından...

Ne zaman yüreğinle buluşsam
Tarif edilmez bir okyanusun içinde
Sereserpe kendini bilmez şekilde
Aşk'ına vurgun, divane dolaşırım
Çıkmak istemem canının içinden...