Çıkmadı Gitti Şiiri - Erdal Ebem

Şu garip dünyada, hep yalnız kaldım,
Adam diye sayan, çıkmadı gitti,
Kime ne söylesem, boşa saz çaldım,
Derdimi anlayan, çıkmadı gitti,

Hayat denen şu yol belimi büktü,
Duygularım viran izanım çöktü,
Kime denk geldimse derdini döktü,
Halimi dinleyen, çıkmadı gitti,

Yar dediğim dilber derinden vurdu,
Ne hak verdi bana ne halım sordu,
Bilmez miydi sanki yüreğim kordu,
Gönlümü sulayan, çıkmadı gitti.

Öyle bir haldeyim, duygular harap,
Gönül bahçem susak, fikirler girdap,
Bir insan düşünün, özlemi türap,
Dağları gizleyen, çıkmadı gitti.

Derdin çok firgatli, bağrın yaralı,
Boşuna uğraşma, gönlün karalı,
Üst üste binmiş hep, gamlar sıralı,
Yolları dağlayan, çıkmadı gitti.

20.12.2007