Ayağının sızısı,
kalbinin çarpıntısı,
bir kutu çikletin ederince,
elli kat arttı.
Ezberindeki kelimeler,
yumak yumak tıkadı
Adem elması, oluşmamış gırtlağını.
Ya,hüzün çöktü göğsüne,
Ya da şaşkın bir çehre ile,
Aldığı para elinde,
Sıkıştırıpta buruşturup,
Koydu düşme riskli delik cebine..
Ve tuttu kaçarcasına yolunu,
Elli değil, ellibin çikletin.
Şaşırdı.. Bir kerede satılmıştı,
Kutusundaki hepsi,elli çikletin.
Bugün şanslıydı bir kerede,
Telaşe neydi,beceriksizce.
Hep birkereyi bekleyip,
düşürdüğü parayı bekledikçe..
Yüreğinin sızısı,
Kalbinin çarpıntısı,
Bir yaşamın ederince,
Umutları kere arttı…
Tuttuğu yol bitti birgün,
Kendi çiğnenmişcesine..
Kayıt Tarihi : 16.1.2007 21:40:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bazen birgün herşey yolunda gittiğinde şaşırmamalı insan. O çok şaşırdığınız günlere özleminizle yaşarsınız,'O birgün' birdaha gelmeyebilir. O birgünleri yaratmak elinizdedir..Emekle,hayalle değil..
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!