Çıkışı Yok Bu Yerlerin Şiiri - Celal Çınar

Çıkışı yok bu yerlerin
Girme bir ömür harcarsın
Tutunmak istersin bir dala
Tutunacak dal yok,el de yok....
Bilmez misin düşenin dostu olmaz
Düştükçe bir tekme üzerine bir tekme daha yersin
Yıldızlar doğar başında gün batmadan
Işıklar söner,ay görünmez olur birden
Yarasalar dolanır bayram edercersine
Sesleri gelir anlamadığın bir dilden
Hülyalara dalarsın çıkmazların içinden
Dedim ya kurtuluşu yok bu yerlerin
Düşenin de dostu olmuyor yanında
Ne bir dal, ne bir el,nede bir umut....

Boşver iki dostun kalıyor geriye
Birinin adı sabır,birinin adı zaman
Ya geri kalan zamanda hayata fırtınalar estirir
Yada kalp atışlarını durdurup sessizliğe dalarsın

Korkma! zaten güzel hatıralar hep geride kaldı
Sevdiklerim,sevenlerim de birbir çözülüyor benden
Ayrışıyoruz bir atom parçası gibi
Yine de tutunmaya çalışıyorum hayata
Hatırladıkça eski sevişmelerimizi
Dalıp gidiyorum...
Artık dokunamıyorum,koklayamıyorum o gül teninden
Sadece yetiniyorum o eski hatıralarlan
Dedim ya çıkışı yok bu yerlerin
Düşündükçe deliresim geliyor yaşadıklarımızı
Tarihi tekerrür ettiriyorum aynı sahnede
Seyircisiz,ışıksız ve sensiz
Son olarak ölümü bekliyorum büyük bir istekle
Gözlerimi kapatamıyorum,bir mahşer alanı içerisi
Sadece ve sadece bekliyorum çırılçıplak bir bedende

(01.10.2009) (01:53)