Çıkış yok Şiiri - Osman Aktaş

yakılmış yıkılmış harap binalar
geçmişi siliyor arından felek
herşeye hükmeder olmuş zinalar
gözleri doluyor arından felek

gördün mü sen ak karadan sızanda
tohum bitmez çorak tarla hozanda
kaldık ne yazık bu çirkef düzende
dengini buluyor arından felek

değer yitirilir gönül kırdıkça
insan huzur bulur hakka vardıkça
bu kadar duyarsız halkı gördükçe
saçını yoluyor arından felek

felek insanlara düşman mı oldu
kin nefret yedi de şişman mı oldu
dönüp dolaşarak pişman mı oldu
namazın kılıyor arından felek

sanki işçi gibi dünyayı kazır
makamı ne paşa ne de bir vezir
haktan kendisine rahat ve huzur
esenlik diliyor arından felek

her yerde bulunur sanırsın gezgin
nizam bozuluyor bu yüzden bezgin
biraz yorgun sanki biraz da üzgün
uzaktan geliyor arından felek

bu mu pir sultanın çekildiği dar
bir çıkış yok dünya adeta duvar
insan bir hiç için birbirin kırar
bunlara gülüyor arındaan felek

sağlam değil bu dünyanın temeli
düzen bozuk habil kabil gömeli
elinde bir matkap kirli emeli
hırs ile deliyor arından felek

bu dünya doymuştur dökülen kandan
kim haz alır dersin kardan borandan
intikam alır mı acep insandan
bıçağın biliyor arından felek

elden ne gelir ki sen yine sabret
üstüne sıçramış hırs denen meret
insana muhabbet kendine ibret
ve örnek oluyor arından felek

silebilir misin tüm kaygıları
yitirdik sonunda biz saygıları
elinde bir kalbur tüm duyguları
yılmadan eliyor arından felek

hayat dediğin şey böyle bir oyun
gelene gidene eğmişsin boyun
kendini bir kuzu evreni bir koyun
sanıpta meliyor arından felek

önünde bir hendek ardında bedir
hak yolunda mülkün sakınma yedir
oda uğraşmaktan bıkmış mı nedir
kendini salıyor arından felek

önüne gelene herşeyi satıp
varını yiyerek yan gelip yatıp
rüya etkisini üstünden atıp
hayale dalıyor arından felek

karar vermek kalsa idi hanlığa
insanı da bağlarlardı yemliğe
bunca kötülüğe bunca kemliğe
dayanmaz soluyor arından felek

hakka sığındıkça acılar dinmiş
zaman da değişmiş devran da dönmüş
dünyayı kendine bir bağ edinmiş
seherde suluyor arından felek

gel fani şeylere verme hiç meyil
eğilirsen hak önünde sen eğil
insanlık çirkefi katlanır değil
pes edip yılıyor arından felek

felek bu insana bak alışmamış
mutluluk görmemiş hiç gülüşmemiş
belli ki dersini hiç çalışmamış
sınıfta kalıyor arından felek

mutluluk hem insan hemi de mani
hakka teslim olmak tek çözüm yani
elbet yaratılan her varlık fani
fizâhla ölüyor arından felek

24 Mayıs 11
Ankara