Çıkış yok... Şiiri - Zafer Zengin Etnika

.

ipten önce dönün
sigara dumanı sazlığında
mikroorganizmalar bulutu
seli keser kusuru
bir çatının çöküşüdür kaçış
kim gelse ölümü sellerden bilir

- yatağına can bulur su -

yaşamak ağırdır
ağırdır yaşamak kaskatı kasılarak
kalıp kalıp çıkıp sonrakini yasaklamak
herkes ölümdür dünyada kendi başına
yalnızlık değildir bakılır baskınlara
kıpırda bu dalga kıyılara çok fazla

- yoksulluk ve sevgisizlik cinayettir -

kapıdan önce son çıkış
pimpiriklidir ilk başlayana
kalem silgi defter toplanır
kara tahtalarda direk çürür
el burkulur kıyılarda
burun sürter tarihe insan taşınır

- hümanistler umutsuz vakkadır -

vardılar evet
isimleri yokken yürüdüler
sahipsiz ordusuz devletsiz
kimliksiz yangınsız istilasız
defnedilmiş yarı yanmış mumyalanmış
hepsi bir zaman ölümün kıyısında kalmış
bundandır kaçanların acıları
bundandır dönüp koku saçmaları

- kâr oranını cinayet sayısı belirler -

otobandan son çıkış
acelesi yok tuzlu dağların
nennilerle keserken gövdesini tenyalar
bir bakırcı dükkanı yanar
kalaylanır anın akışında başkalar
durur kar yağışı zamanda
ağır çekim kalp kırılır dağda
sızı atılır sürat vardır kaçışta
yerini bulur hayata zindanı bağında
bir şarap sorar ' benden misiniz '
bir keski kırılır ' değersiz misiniz '
bir çizgi çıkar ' geçer misiniz '
bir şair yazar ' bu sizsiniz'

- ilkelim, bu yüzden medeniyim -

kimse çıkamaz
hayat otomatik olarak kendini kapatmıştır
tam, yarım, çok az, az...

kaç yılı /