Eski zamanlarda bir ben vardı
Şaşılası durulukta ve sadelikte
Zamanın bir yerinde
Kendini arayan bir kız vardı
Kaybolurdu zamanların içinde
Geçmiş, gelecek, şimdi
Hepsi bir an oldular
Kıyasıya rekabet ederlerdi
Sonunda onlar da yoruldular
Hayatın akışı mavi ve beyazdı.
Sonra renkler başkalaştı
Gri ve siyah oldular bir ara
Şimdi ise tek renk var
Yükseklerde uçuran toz pembe
Hakim her yere
Zaman başkalaşmıştı
Renkler başkalaştı sonra
Şimdi de hayat başkalaşıyor
Saniyeler, dakikalar, saatler
Akıp gidiyor
Ve ben ardı sıra
Yakalayacak gücü
Bulamıyorum kendimde
Korkuyorum
Yaşadıklarımdan
Yaşanılanlardan
Ve en çok da
Yaşayacaklarımdan…
Bir çıkış rengim var şimdilik
Ama sonra ne olur?
Bilmiyorum.
7.02.2003
Kayıt Tarihi : 29.3.2005 20:49:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
TÜM YORUMLAR (2)