Çıkış Şiiri - Hasibe Tülüoğlu

Koyulmuştu artık iyice

Kaynayan acılar.

Altını körüklemenin bir anlamı yoktu.

Mutluluklara yelken açma zamanıydı.

Kendini bilemeyenden

Kendine doyamayana varıştı.

İçerdekine tütemeyenden

En derindekine, yanana çıkış.

Sorana söyleyiş,gelene gidiş.

Tebessüme gülümseyiş.

Almadan veriş.

Davasız affediş.

Ölümü göze getirip,faniden geçiş.

Bir bütünlüktü toplamından kalanı.

Çoklukta Bir’i barındıran.

Birlikte çokluğu saklayan.