Çıkış Şiiri - Hacı İbrahim Sağır

ÇIKIŞ

Bir kuyu,
Duvarları taşla örülmüş terkedilmiş bir kuyu,
Taşları yosun tutmuş bir kuyu,
Her çıkma teşebbüsünde kayıp elin içine düştüğün bir kuyu.

Bir bataklık,
Göz gözü görmüyor, sisle örtülmüş bir bataklık,
Yılan çıyan her türlü haşeratın peşine düştüğü bir bataklık,
Her kurtulma teşebbüsünde daha çok battığın bir bataklık.

Bir karanlık,
Herkesin derin bir uykuya daldığı bir karanlık,
Çekirgelerin, ateş böceklerinin sessizliği bozduğu bir karanlık,
Güneşi özleyip gözünü bir türlü açamadığın bir karanlık.

Bir kış,
Kar fırtınalarının kapını kapadığı bir kış,
Kardelenlerin başını çıkarmaya cesaret edemediği bir kış,
Son güzel duygularıyın, umutlarıyın donduğu bir kış.

Bir güneş,
Tüm hayallerini içine sakladığın bir güneş,
Tüm umutlarını sevgiyle beslediğin bir güneş,
Tutulması bir anlıkken tutukluğa tutsak bir güneş.

Bazen bir kuyudayım, bazen bir bataklıkta,
Bazen bir kıştayım, bazen bir karanlıkta,
Güneş hayallerimi çalmış, tutsaklıkta,
Bir Çıkış; Yol Arıyorum Işığa Doğru.

Hacı İbrahim Sağır
10 Şubat 2010