Çıkış Şiiri - Ethem Turan

Suskun bir nefes, zaman zemheri,
Koşup gitmiş saatler şafak az ilerisi
Sıralanmış her bir dosyanın savcıları
Birbiri ardına gelir sualleri

Yorgun düşmüş gözler feri kısılmış
Savaş alanında bitkin düşmüş savaşçı
Umut göç kuşu olup uçup gitmiş
Keşkelerin anlamı kalmamış

Üşümüş yalnız kalan elleri
Yüreği üşümüş
Belkilere dair beklettiği umutları sönmüş
Çıkmaz sokağındaki hapsi son bulmuş,sokağın duvarı göçmüş

Bir bahar günü,
Bu şehrin farklı göründüğü bir gün
Yorgun düşen düşüncelerin karanlığını
Bir güneş gibi aydınlatan

Hiç yaşamamış, hissetmemiş gibi
Sevginin sıcağını meltemiyle yüzümü okşatan güzel
Oysa çok yük taşıdı bu yürek,çok aldandı
Kanmak istiyor yine hiç sevmemiş gibi