Çıkıp Gelsen Şiiri - Necibe Çetinkaya

. _ _ _ /. _ _ /. _ _ _ /. _ _

ÇIKIP GELSEN

Vedâsız firkatinden yanarken îçin îçin
Tutarken ellerimden bıraktın söyle nîçin
Neden bekler gönüller gidenler dönmez aslâ
Neler vermem ki ey yâr bir anlık görmek için
Tutarken ellerimden bıraktın söyle nîçin

Çıkıp gelsen.
Sabahsız günlerim geçmiyor sensiz.
Yoruldum beklemekten.
Sınırsız ıssızım yâr.
Bahârlar, en asil duygulardan sıyrılırken,
Çıkıp gelsen bilinmez diyârlardan.
O mâsum gözlerinden,
Cüretkâr sözlerinden
Nasiplensem,
Sitem etsem.

Çıkıp gelsen,
Çorak gönlümde güller açar al al
Düşen her damla yaştan
Coşarken âsumanlar,bitimsiz kahrolursun.
Tükenmişlik kokan aynalardan sor.
Yudumlarken hayâlin,
Susarken haykıran kim
Şu sırlardan.

Çıkıp gelsen... Gelirsen,
Yitik bir sancı başlar,
Büyür sevdâlı kalplerde hâince.
Sararken sinsi fîrâk,
Yanar gökler ben yanarken.
Vedâ etmek mi zor, yoksa kalmak mı
Bilirsin sen...Bilirsin

mefâîlün /feûlün /mefâîlün / feûlün

NECİBE TAŞKIN ÇETİNKAYA