Çıkıp da gelsen! Şiiri - Seçkin Erdoğan

“Ölür müsün yar! ”

Yıllarca yolunu bekledim senin
Gittiğin yerlerden, akıp da gelsen!
Tutuştu hasretten kavruldu tenim
Gurbetten usanıp, bıkıp da gelsen!
Şöyle bir yerlerden çıkıp da gelsen!

Zamanın sensizken, durduğu anda
Kalbimin aşkınla, vurduğu anda
Gözlerim düşünü, kurduğu anda
Bu aşk’ta gururu, yıkıp da gelsen!
Şöyle bir yerlerden çıkıp da gelsen!

Aklımsa uçardı, seyran ederdi
Gönlümü bir daha, hayran ederdi
Görünce gözlerim, bayram ederdi
Sende şu yüzüme, bakıp da gelsen!
Şöyle bir yerlerden çıkıp da gelsen!

Heyecandan belki, ölebilirdim
Kalbimi ikiye, bölebilirdim
Seninle bir ömür, gülebilirdim
Çehrene tebessüm, çakıp da gelsen!
Şöyle bir yerlerden çıkıp da gelsen!

Gözlerin gönlüme, en güzel süstü
Sen gittin bu şehir yüzüme küstü
İsterim bir bahar, sen akşam üstü
Saçına gülleri, takıp da gelsen!
Şöyle bir yerlerden çıkıp da gelsen!

Dinerdi gözyaşım, o an kururdu
Kalbimse seninle, tekrar vururdu
Vuslata tek engel, bil ki gururdu
İnadına bir kurşun, sıkıp da gelsen!
Şöyle bir yerlerden çıkıp da gelsen!

Beklerim hasretle, sabrım bak çelik
Kimde var sende ki, o huy özellik
Ben derim aşkına, yap bi güzellik
Geçmişi ateşte, yakıp da gelsen!
Şöyle bir yerlerden çıkıp da gelsen!

SEÇKİN ERDOĞAN / BURSA