Çıkınca Şiiri - Nihat Yurt

itimat kalmadı güven kalmadı
ne yazık her şey'in cılk'ı çıkınca
piuasada çoktan düven kalmadı
döver biçerinde ilk'i çıkınca

güvendiğim dağa düşünce karlar
her tarafta yandı ataşlar harlar
parlar amma ışık ne zaman parlar
kesin dedik lakin belki çıkımca

samimi zannettik aldattı bizi
hileleri çıktı bak dizi dizi
sahteymiş herif'in kök'ü filiz'i
büibül sandığınız tilki çıkımca

çala çala gelmiş kurumsak meğer
fakir kjalacakmış çalmasa eeğer
hırsızlıkmı evet çok vermiş değer
amarikalarda mül'ü çıkınca

zannetmiştik o'nu değerlı ipek
bohçalı çerçici hain bir köpek
her yan'ından işte döküidr kepek
ondakiler sahte ülkü çıkınca

korktu çok yavsaklar tıtredi kesin
iyiler kötüye sorunca nesin
aktuına etti kim ne derse desin
karşısınada türk halkı çukınca

gerçekler gizlenip saklanır iken
gizlenirken bakın çalı ve diken
kimmiş millet'imin boynunu büken
açıkca diyenler bilki çıkımca