Nice gönülden geçtim,
Nice insan tanıdım,
Kimi sevgilim oldu,
Kimi dostum,arkadaşım,
Yarim dediklerim hep arkamdan vurdu,
Arkadaşım dediklerim zor anımda uzak durdu,
Çıkamadım işin içinden,
Korkar oldum sevmekten,sevilmekten,
Yoruldum usandım çıkar ilişkilerinden,
Kime inanayım,kime güveneyim şaşırdım.
Dur dedim kendi kendime,
Dur ve düşün bak bir kez etrafına,
Öyle bir sevgi vardı ki! iyi ki varlar dedim,
Emekleyerek başladığım yolculukta,
Beni bugünlere getiren.
Bu sevda da menfaat yoktu,çıkar yoktu,
Karşılık beklemeden,almadan hep veren,
Kederini,acını yaşarken ortağın olmayı bilen,
Bir daha da bulamadım,beni böyle seven,
Uzun hayat mücadelesiyle bugünlere getiren,
Canım anam,canım babamdı,
Beni canlarından,can bilen........
Kayıt Tarihi : 10.5.2007 10:24:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Aramızda olan olmayan tüm annelerimize ve babalarımıza sonsuz sevgi ve saygılarımla.........

Şiirinizin giriş bölümünde de dile getirdiğiniz çıkar ilişkileri yüzünden inanın birileriyle samimi olmaktan korkar olduk. Artık insanlar işine, kariyerine, parana saygı duyar olmuş.
ancak şiirin eses teması olan ana, baba şefkat ve merhameti çok güzel bağlanmış. usta işi efendim. harika örülmüş...
tebrik ediyor, saygılar sunuyorum
İçimde ümitti dost bildiklerim
Ne zaman yıkılıp yere düştüysem
Bırakıp da gitti dost bildiklerim
......................
Zeki Mürenden dinlediğimiz bu içli şarkıyı hatırlattı şiiriniz...
Anne ve babalara uzun sağlıklı ömür diliyorum...Sevgiyle.Nurdan Ünsal
TÜM YORUMLAR (7)