İtin, puştun tüfeğiyle düştüğünde cepheye
Asılırsın tetiğe; çakaralmaz, çakaralmaz.
Aynı puşttur sana silahı verende ötekine
Öteki: asılınca tetiğe namlu değil sanki surun borusu
Cehennem gibi kusan o namlu susmaz, o namlu susmaz.
Sen! Dehşeti alametin düşüpte bu haltına
Yüzlerce soğuk namlu üzerime çevrildi,
Yüzlerce demir tetik aynı anda gerildi!
Anne, beni söğüdün gölgesinde vurdular,
Öpmeye kıyamadığın oğlun yere serildi.
Üşüştü birer birer çakallar üzerime,
Üşüştü her bir yandan göğsüme, ciğerime.
Devamını Oku
Yüzlerce demir tetik aynı anda gerildi!
Anne, beni söğüdün gölgesinde vurdular,
Öpmeye kıyamadığın oğlun yere serildi.
Üşüştü birer birer çakallar üzerime,
Üşüştü her bir yandan göğsüme, ciğerime.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta