Çıkara Bak Şiiri - Altan İlhan Arslan

İtin, puştun tüfeğiyle düştüğünde cepheye
Asılırsın tetiğe; çakaralmaz, çakaralmaz.
Aynı puşttur sana silahı verende ötekine
Öteki: asılınca tetiğe namlu değil sanki surun borusu
Cehennem gibi kusan o namlu susmaz, o namlu susmaz.

Sen! Dehşeti alametin düşüpte bu haltına
Kaç gebeş sırtından mangırla zevke doyacak!
Kaç sırtlan bekliyor leşinden parça almaya
İt, köpek mevzusu dalaşlara
Başkasının ırzına uçkuru çözüp giden
Talana, yağmaya şehit olunmaz
Irzı, namusu, şerefi, hakkı yoksa bayrağın
Vatan değilse mevzu,
Sen ortada dönen çıkara bak, çıkara bak.